سرطان و پرتودرمانی

درمان سرطان شامل پرتودرمانی، جراحی و یا روش های دارویی مانند شیمی درمانی، هورمون درمانی و یا روش های بیولوژیک می باشد. بر اساس نوع و مرحله بیماری ممکن است یکی از روش های درمانی به صورت تنها و یا اینکه در ترکیب با روش های دیگر به کار گرفته شود. یک تیم پزشکی جزئیات بیماری فرد، نقش پرتودرمانی در برنامه درمانی و نتیجه مورد انتظار از پرتودرمانی را بررسی و مناسبترین گزینه را با بیمار درمیان می گذارند و در صورتی که رادیوتراپی جزیی از برنامه درمانی بیمار باشد، بیمار به یک متخصص رادیوتراپی (پزشک متخصص پرتودرمانی) ارجاع داده می شود.

چگونگی عملکرد پرتودرمانی

پرتودرمانی یا رادیوتراپی به استفاده از اشکال مختلف پرتو ها پر انرژی برای درمان ایمن و موثر سرطان گفته می شود. از پرتودرمانی برای درمان، کنترل رشد و پیشروی سرطان و یا کاهش علائم بیماری از جمله درد، استفاده می شود. پرتودرمانی از طریق آسیب رساندن به سلول ها عمل می کند. سلول های سالم بدن توانایی بازسازی خود را دارند در حالی که سلول های سرطانی این توانایی را در برابر اسیب پرتویی ندارند.

تکنولوژی های جدید این امکان را به پزشک متخصص می دهد که بتواند برای در امان نگه داشتن سلول های سالم، پرتوها را بهتر و دقیق تر بر روی سلول های سرطانی بتابانند در حالی که بافت سالم دوز بسیار کمی می گیرد.

رادیوتراپی در برخی موارد ممکن است تنها گزینه درمانی باشد و یا اینکه برای افزایش اثربخشی یا تسهیل سایر درمان ها به کار گرفته شود. برای مثال، بیمار می تواند پیش از جراحی، تحت پرتودرمانی قرار بگیرد در این حالت به این نوع پرتو درمانی ، پرتودرمانی نئوادجوانت می گویند و هدف از این نوع درمان کاهش سایز یا از بین بردن کامل توده سرطانی جهت تسهیل و کاهش عوارض جراحی بعدی می باشد. در صورتی که رادیوتراپی پس از جراحی انجام شود هدف از بین بردن اندک سلول های سرطانی باقیمانده و کاهش احتمال عود بعدی است . یک رادیو اونکولوژیست ممکن است در درمان بیمار خود از روش های متفاوتی از پرتودرمانی را استفاده کند.

اهداف پرتودرمانی

از بین بردن تومورهایی که به دیگر نقاط بدن بیمار انتشار نیافته اند.
کاهش احتمال ریسک بازگشت سرطان پس از انجام عمل جراحی یا شیمی درمانی، با از بین بردن سلول های سرطانی که ممکن است در بدن فرد باقی مانده باشند.
گاهی هدف کلی پرتودرمانی این است که روند رشد سرطان را تا حد امکان، کم کند. در دیگر موارد، هدف، کاهش علائم ناشی از تومورهای در حال رشد و بهبود کیفیت زندگی بیمار است. زمانی که پرتودرمانی با هدف کاهش علائم انجام می شود، این پروسه از درمان را مراقبت تسکینی می نامند.

لازم است بیمار با اونکولوژیست خود در رابطه با اهداف درمان صحبت کند.